• Technologia Ethernet

    Ethernet - technika, w której zawarte są standardy wykorzystywane w budowie głównie lokalnych sieci komputerowych. Obejmuje ona specyfikację przewodów oraz przesyłanych nimi sygnałów. Ethernet opisuje również format ramek i protokoły z dwóch najniższych warstw Modelu OSI. Jego specyfikacja została podana w standardzie IEEE 802.3.

    Ethernet jest najpopularniejszym standardem w sieciach lokalnych. Inne wykorzystywane specyfikacje to Token Ring, FDDI czy ARCNET.

    Ethernet został opracowany przez Roberta Metcalfe'a w Xerox PARC czyli ośrodku badawczym firmy Xerox i opublikowany w roku 1976. Bazuje na idei węzłów podłączonych do wspólnego medium i wysyłających i odbierających za jego pomocą specjalne komunikaty (ramki). Wszystkie węzły posiadają niepowtarzalny adres MAC.

    Klasyczne sieci Ethernet mają cztery cechy wspólne. Są to:

    parametry czasowe,
    format ramki,
    proces transmisji
    podstawowe reguły obowiązujące przy ich projektowaniu.
    Standardem jest izolacja o wytrzymałości minimum 250 V~ między kablem a komputerem (niektóre firmy, np. 3Com, stosowały lepszą, co skutkowało dużo większą trwałością ich kart sieciowych)

    źródło: wikipedia.pl

  • Technologia światłowodowa

    Aktywne sieci optyczne są zwykle oparte na urządzeniach do dystrybucji sygnału, takich jak routery, przełączniki lub multipleksery. Sygnał opuszczający punkt centralny kierowany jest tylko do użytkownika, do którego jest adresowany.

    Najbardziej popularne aktywne sieci optyczne nazywane są aktywną siecią Ethernet. Active Ethernet wykorzystuje optyczne przełączniki do dystrybucji sygnału, łącząc punkty dystrybucji i punkty końcowe w jedną gigantyczną, przełączaną sieć Ethernet. Takie sieci są identyczne z sieciami akademickimi lub rozwiązaniami biznesowymi, z tą różnicą, że ich celem jest połączenie domów lub budynków z punktami centralnymi, a nie drukarkami ze stacjami roboczymi na terenie kampusu.

    Każdy punkt dystrybucji może obsłużyć do 1000 użytkowników, chociaż najbardziej popularnym rozwiązaniem jest połączenie około 400-500 klientów. Standard IEEE 802.3ah umożliwia przesyłanie danych z szybkością 100 Mb / s w trybie pełnego dupleksu.

    źródło: wikipedia.pl

  • Technologia E1

    E1 - podstawowy system zwielokrotnienia kanałów cyfrowych (64 kb/s) w telekomunikacji w Europie oraz większości krajów poza Stanami Zjednoczonymi, Kanadą i Japonią.

    Łącze E1 pracuje na dwóch oddzielnych zestawach kabli, zwykle skrętka lub rzadziej już dziś kabel koncentryczny. Nominalny sygnał 3 V (2,37 V na kablu koncentrycznym) jest zakodowany tak, aby unikać długich okresów bez zmiany polaryzacji. Przepustowość wynosi 2048 kb/s, łącze pracuje w trybie pełnego dupleksu (ang. full duplex). Czas transmisji pojedynczej porcji danych (tzw. ramki) na łączu E1 jest dzielony na 32 przedziały czasowe (ang. time slot) oznaczane TS0 - TS31. Transmisja pojedynczej ramki trwa 125 ?s (8000 transmisji na sekundę) w tym czasie w każdej szczelinie przesyłane jest 8 bitów informacji, stąd wynika przepustowość pojedynczego kanału (8000/s x 8 bit = 64 kb/s) i całego łącza (32 x 64 kb/s = 2048 kb/s). Pierwszy przedział (timeslot 0, TS0) nie jest używany do przesyłania danych, przesyłane są nim bity służące m.in. synchronizacji (ang. framing), pozwalającej wykryć początek ramki i rozpoznawać poszczególne przedziały czasowe. Jeden przedział (TS16) jest zarezerwowany dla celów sygnalizacyjnych.

    W odróżnieniu od łączy T1 używanych w Ameryce Płn., w łączu E1 wszystkie 8 bitów każdej próbki jest dostępnych dla każdego połączenia.

    Specyfikacja charakterystyk fizycznych hierarchicznych interfejsów cyfrowych (w tym E1) jest zawarta w zaleceniu ITU-T G.703. Charakterystyka funkcjonalna tych interfejsów, związana z węzłami sieci i urządzeniami zwielokrotniającymi, jest zawarta w zaleceniu ITU-TG.704

    źródło: wikipedia.pl